موعود
30 آذر 1395 توسط زينب نجيب زاده
وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود آقا ببخش که سرم گرم زندگی است کمتر دلم برای شما تنگ می شود چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟ دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟ کاش در نافله ات نام مرا هم ببری که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟